လထန္တိုင္းသာ ပြင္႕ေၾကြပါမူ
ဘယ္မွာပန္းမ်ား က်န္မည္နည္း။

လိႈင္းပုတ္တိုင္းသာ ကမ္းၿပိဳပါမူ
ဘယ္မွာေျမႀကီး က်န္မည္နည္း။

က်ရႈံးတိုင္းသာ ငိုရပါမူ
ဘယ္မွာမ်က္ရည္ က်န္မည္နည္း။

အေမွာင္တစ္၀က္ လင္းတစ္၀က္သည္
တစ္ရက္တစ္ခါ ႀကံဳျမဲသာတည္႕
အရံႈးတစ္လွည္႕ ႏိုင္တစ္လွည္႕မွာ
မ်က္လွည္႕ပမာ ေတြ႕ၿမဲသာတည္႕
ဘ၀သည္ကား တိုက္ပြဲမ်ားပင္
လႈပ္ရွားရေသာ လူ႕ရြာေတာ၀ယ္
လင္းေသာေမွာင္ေသာ ေအာင္ေသာရံႈးေသာ
ခ်စ္ေသာမုန္းေသာ သစ္ေသာေဟာင္းေသာ
ေကာင္းေသာဆိုးေသာ ညိႈးေသာလန္းေသာ
ၾကမ္းေသာႏုေသာ ပူေသာေအးေသာ
ေစာေၾကာစိတ္ျဖာ မေနသာ။

လဲရာကထ က်ရာကတက္
ပ်က္ရာကေဆာက္ ေရွ႕သို႕ေလွ်ာက္၍
ေရာက္ရာဘ၀ အားမာန္ျပရင္း
ရုန္းရကန္ရ မည္တကား ………..